Ayim is in augustus 2010 bij ons gekomen vanuit Osu Children’s Home in Accra. Daar was hij een maandje eerder als vondeling achtergelaten, dus van zijn voorgeschiedenis is helemaal niets bekend. Wij schatten zijn leeftijd momenteel op ongeveer 6 jaar, het blijft echter gissen. Hij kan niet praten, maar blijkt wel heel veel te begrijpen. Voor zijn communicatie met anderen gebruikt hij vooral zijn knikkende hoofd, zijn prachtige glimlach en zijn sprekende ogen. Het is een rustig en zeer vriendelijk kind, dat dartelend door het leven gaat, volop genietend van wat elke nieuwe dag hem weer te bieden heeft.
Dat dartelen komt mede door zijn matige spierspanning. Deze spanning of spiertonus is bij hem opvallend laag en als je hem ziet lopen of een keertje optilt, dan lijkt hij wel een soort trekpop van gummi, een echte flexboy. Dit verhindert hem echter niet om de hele dag op de compound rond te lopen en graag mee te doen bij het voetballen en bij andere actieve spelletjes. Hij probeert zelfs mee te doen bij hardloopwedstrijdjes en ook al verliest hij bijna altijd, Ayim heeft steeds plezier voor twee.
 
Hij kan geweldig genieten van zijn maaltijden, dan wordt zijn glimlach zo mogelijk nog groter en breder. Samen met Jerry Emma heeft hij blijkbaar een soort deal gesloten, waarbij zij (als zij ieder een verschillende maaltijd krijgen) hun eten samen eerlijk delen. Beide boys kijken dan trots rond, met een uitstraling van: “kijk eens hoe goed wij dit kunnen, als de hele wereld dit zou doen, dan zou de aarde er een stuk beter voorstaan”. OK, misschien interpreteer ik hun blik niet helemaal goed, maar dit lijkt mij wel een prima en mooie verklaring….!
Als het eten hem niet zint, dan kan hij echter ook tranen trekkend triest kijken, met een blik van “hoe kunnen jullie mij dit nu toch aandoen, jullie weten toch dat ik dit helemaal niet lust…..?” . U begrijpt, je moet zijn stemming en gevoelens vooral opmaken uit zijn zeer sprekende mimiek.
 
Ayim woont samen met 2 andere kinderen, Aaron en Ahmed, in één huis bij de nieuwe en jonge caregiver Mary One. Sinds zij er is glimlacht hij nog meer dan daarvoor, dus blijkbaar voelt hij zich prima bij haar thuis, gelukkig maar!
Hij is heel leergierig en bezoekt sinds vorig jaar zowel de Summer School op PCC (daarover volgende keer meer) als de Shalom Special School naast ons terrein en daar is hij ontzettend trots op. Hij toont zijn slimheid ook als hij met Lego of Memory aan de gang gaat, dan blijken zijn inzicht, combinatie- en coördinatievermogen opmerkelijk goed ontwikkeld te zijn.
 
Kwame Ayim is dol op het zwembad van Hand in Hand, waar hij dan ook elke middag te vinden is. En als je dan kijkt, dan kun je aan hem heel goed zien of de temperatuur van water en lucht wel voldoende aangenaam is of niet, want in het laatste geval gaat zijn lip van de kou al heel snel en op een aandoenlijke manier trillen. Dat past helemaal bij het beeld van de gummi flexboy die hij nu eenmaal is, alles kan aan hem alle kanten op bewegen.
 
En natuurlijk geniet Kwame Ayim, net als alle andere kinderen, van de PCC party’s. Zijn “moment of glory” is dan als hij met enkele andere kleinere jongens samen voor alle toeschouwers mag dansen, dan gaat hij helemaal los en schiet alles aan hem als elastiek heen en weer. Een prachtig gezicht als je hem dan zo ziet genieten van zijn leven in PCC.
Van vondeling tot flexboy, het is een wereld van verschil voor Kwame Ayim. En wij zijn heel blij dat wij voor hem en alle andere kinderen van PCC het verschil kunnen maken!