De boom die alles zag is niet meer……
De aarde dreunt en een grote schokgolf gaat letterlijk en figuurlijk door PCC.
Wie ooit in PCC geweest is, kent de grote en hoge boom die in het midden van de Community staat en die veel schaduw geeft boven de eettafels van onze kinderen. In het ene seizoen weven de wevers (een vogelsoort) er hun prachtige nestjes en in een ander seizoen, zo rond Kerst, vallen zware rode bloemen naar beneden, die met een doffe dreun op het dak van de grote summerhut belanden.
Het is een karakteristieke boom met geweldige zijtakken, takken zo groot als bomen, maar het hout van deze boom is geen hardhout, mijn vader zou het een boom van waaibomenhout genoemd hebben.
Die boom stond er al (zij het een stuk kleiner) toen PCC 25 jaar geleden begon en het is dus de boom die alles gezien heeft, alles wat hier sinds 1992 is opgebouwd en gebeurd. Onder die boom is gedanst en gespeeld, gehuild en gelachen, gelopen en vergaderd en vooral heel veel gezeten en gegeten.
Die boom hoorde bij PCC als de staf bij Sinterklaas.
Maar toen……….
Op vrijdag 28 juli, zo rond het middaguur, hoorde een caregiver plotseling veel gekraak. Hij keek omhoog en zag dat een geweldig grote tak van de boom heel langzaam los leek te komen van de boom.
Iedereen werd gewaarschuwd, ook ik moest mijn werkkamer uit omdat de vrees bestond dat die tak ons huis en mijn werkkamer zou verpletteren.
Toen iedereen weggestuurd was, konden wij niets anders doen dan toekijken en na een paar minuten werd het kraken steeds luider en luider. Vervolgens stortte die geweldige tak met donderend geraas neer, bovenop het Kofi Asare toilet, ten dele op de grote summerhut en gelukkig slechts in beperkte mate op het dak van de naastgelegen huizen.
Een grote schok, letterlijk en figuurlijk, maar het blijkt slechts de eerste van veel meer schokken te zijn. Want allerlei mensen die er verstand van hebben komen ons helpen en zij zeggen allemaal hetzelfde: dit kan binnenkort ook met de andere grote takken gebeuren, dat gaat nu eenmaal zo bij dit type boom.
Je moet er niet aan denken wat er zou gebeuren als één van die andere grote takken bovenop enkele kinderen zou vallen, dat zou werkelijk rampzalig en onvergeeflijk zijn.
Na veel gesprekken is de conclusie onontkoombaar. Wij beslissen het met heel veel pijn in het hart, maar de takken van de boom moeten er allemaal op een gecontroleerde manier af.
De boom die alles zag, zal ophouden te zien wat er verder in PCC zal gebeuren.
De volgende dag rijdt een speciale, zeer krachtige tractor het terrein op om de klus te klaren, dat houdt in: de takken bij het neerhalen in een bepaalde richting trekken, zoals dat ook met grote bomen in de bossen gebeurt.
De eerste grote takken komen die dag met veel moeite naar beneden en gelukkig blijven de Ark van Noach plus andere gebouwen en het zwembad gespaard.
Maar…… dat waren de “gemakkelijke” takken (allemaal zo groot als bomen), de moeilijkste takken, die tot hoog in de lucht reiken en ten dele boven ons huis en de summerhut hangen, zitten nog aan de al zwaar gehandicapte stam.
Een paar dagen later:
Onze dappere Obeng klimt tot hoog in de hoogste tak om de ijzeren trekketting goed te bevestigen om de kans op schade bij het neervallen zo klein mogelijk te houden en dat lukt bij 2 enorme takken wonderwel!!
Er resteert dan nog maar één tak, die boven ons huis en de summerhut hangt. Die tak laat men aan de stam zitten terwijl de hele stam wordt omgezaagd.
Die geweldige stam zwaait daarbij alle kanten op en iedereen houdt zijn hart vast, maar uiteindelijk valt ook de stam de goede kant op.
Heel PCC schudt op zijn grondvesten, de boom die alles zag, is geveld.
Helaas, helaas sneuvelt de grote summerhut toch nog als de laatste tak van de stam afgetrokken wordt.
Wie nu naar het centrum van de Community kijkt ziet een grote ravage, een grote leegte, het doet pijn om het allemaal zo te zien.
De boom die alles zag, is niet meer.
PCC moet nu verder zonder deze machtige, altijd schaduw gevende boom maar …….. het is niet de boom des levens die gevallen is! Want het leven gaat door, PCC gaat moedig verder. Wij gaan werken aan een mooie, nieuwe summerhut en een fraai toiletgebouw.
Wij hebben de overtuiging dat de boom die alles zag van mening was dat PCC na 25 jaar wel zonder bescherming van deze boom verder kan.
Sinds 1992 heeft deze boom PCC volwassen zien worden en zich zien ontwikkelen tot een sterke en veerkrachtige Community. Dat blijkt wel uit de manier waarop het opruimen van de ravage in no time en met veel energie wordt aangepakt!
De schokgolf was groot, maar gelukkig is de vitaliteit van PCC nog veel groter. Amen.