Hoe gaat het eigenlijk met… deel 2?
In deze column vind je een vervolg op de 1e aflevering van “Hoe gaat het eigenlijk met…..” van mei jl.
Naar aanleiding van die column heb ik van diverse lezers van deze rubriek een “verzoeknummer” ontvangen. Zij willen graag weten hoe het met hun “favoriete” kind gaat en daarom lees je in deze rubriek een aantal korte updates over 4 kinderen, nl.:
Rebecca
Rebecca is hier pas sinds januari 2015, maar zij gedraagt zich alsof ze hier al jaren met veel plezier woont. De hoop die wij bij haar komst hadden, nl. dat zij een grote potentie zou bezitten om zich in PCC goed en snel te ontwikkelen, blijkt helemaal bewaarheid te worden. Rebecca kijkt bijna continue blij de wereld in en is nu al veel meer in staat om in huis voor zichzelf te zorgen. Zij luistert goed naar haar caregiver Matilda, gooit zich niet meer schreeuwend op de grond als zij boos is of haar zin niet krijgt en geniet van het leven in de Community met al die leuke andere kinderen en speelt heel graag met haar beste vriend Kwabena Tawiah.
Kwabena Tawiah
Tawiah is hier in 2005 als 2-jarig jongentje met het syndroom van Down naar toe gekomen, hij woont hier dus al 10 jaar! Inmiddels is hij opgegroeid tot een soms ondeugende, maar meestal heel lieve 12-jarige jongen, die vrolijk geniet van het leven en die graag naar de Shalom Special School en de PCC Summer School gaat. Hij houdt van mooie nieuwe kleren en laat ze graag aan iedereen zien, hij houdt nog steeds van lekker eten en natuurlijk ook van spelen met zijn vele leeftijdsgenoten, bijv. met Michael. Eerder dit jaar heeft hij in Rebecca een fijne nieuwe vriend(in) gevonden. Opvallend is ook zijn grote navelbreuk, die centimeters ver naar voren steekt, maar hij heeft er gelukkig helemaal geen last van.
Rebecca
Rebecca is hier pas sinds januari 2015, maar zij gedraagt zich alsof ze hier al jaren met veel plezier woont. De hoop die wij bij haar komst hadden, nl. dat zij een grote potentie zou bezitten om zich in PCC goed en snel te ontwikkelen, blijkt helemaal bewaarheid te worden. Rebecca kijkt bijna continue blij de wereld in en is nu al veel meer in staat om in huis voor zichzelf te zorgen. Zij luistert goed naar haar caregiver Matilda, gooit zich niet meer schreeuwend op de grond als zij boos is of haar zin niet krijgt en geniet van het leven in de Community met al die leuke andere kinderen en speelt heel graag met haar beste vriend Kwabena Tawiah.
Kwabena Tawiah
Tawiah is hier in 2005 als 2-jarig jongentje met het syndroom van Down naar toe gekomen, hij woont hier dus al 10 jaar! Inmiddels is hij opgegroeid tot een soms ondeugende, maar meestal heel lieve 12-jarige jongen, die vrolijk geniet van het leven en die graag naar de Shalom Special School en de PCC Summer School gaat. Hij houdt van mooie nieuwe kleren en laat ze graag aan iedereen zien, hij houdt nog steeds van lekker eten en natuurlijk ook van spelen met zijn vele leeftijdsgenoten, bijv. met Michael. Eerder dit jaar heeft hij in Rebecca een fijne nieuwe vriend(in) gevonden. Opvallend is ook zijn grote navelbreuk, die centimeters ver naar voren steekt, maar hij heeft er gelukkig helemaal geen last van.
Nana Agyei
Inmiddels woont Nana Agyei hier alweer 2 jaar en na een aantal ups en downs gaat het nu heel goed met hem. Hij gaat elke dag met veel plezier, samen met Stephen, Emmanuella en Gabriel, met een taxi naar de Nation Builders International School en hij doet het daar redelijk goed, al heeft hij nog wel een kleine leerachterstand. Hij helpt caregiver William bij klusjes in huis en bij het wassen van kleren en werkt ook elke avond hard mee bij het schoonmaken van Janet’s keuken. ‘s Middags rijdt hij graag op een jongensfiets over de compound. Hij heeft een veel opener blik in zijn ogen dan bij zijn komst in 2013, al zie je in zijn oogopslag nog wel dat hij jarenlang op zijn hoede moet zijn geweest voor wat hem destijds allemaal overkwam, toen hij door zijn dorp rondzwierf.
Ayuba
Hoe is het eigenlijk verder gegaan met de brandwonden van Ayuba (zie de AC van mei jl.)? Wel, die zijn gelukkig prima genezen (zie de foto) en hij zingt weer als vanouds zijn unieke deuntjes, hij is weer helemaal in zijn sas en dat is ook wel aan zijn buikje te zien. We proberen hem af en toe wel wat te remmen in zijn eetlust, maar dat blijkt in de praktijk nog niet zo gemakkelijk…….
Jasmijn
“En hoe gaat het met Jasmijn?” is een veel gestelde vraag als wij vanuit Nederland weer in PCC aankomen. Iedereen leeft hier heel erg mee met de ontwikkeling van onze kleindochter Jasmijn.
Jasmijn is nu bijna 1½ jaar oud en zij ontwikkelt zich gelukkig geweldig goed! Het is een ontzettend lief, blij en ondernemend (klein)kind, zij geniet volop van haar jonge leven. Een heerlijk kind, waar Jeannette en ik als grootouders enorm trots op zijn! Andere grootouders zullen dit gevoel zeker herkennen.
Wordt vervolgd!
Verzoeken over recente verhalen en foto’s van andere kinderen graag naar: [email protected]
Inmiddels woont Nana Agyei hier alweer 2 jaar en na een aantal ups en downs gaat het nu heel goed met hem. Hij gaat elke dag met veel plezier, samen met Stephen, Emmanuella en Gabriel, met een taxi naar de Nation Builders International School en hij doet het daar redelijk goed, al heeft hij nog wel een kleine leerachterstand. Hij helpt caregiver William bij klusjes in huis en bij het wassen van kleren en werkt ook elke avond hard mee bij het schoonmaken van Janet’s keuken. ‘s Middags rijdt hij graag op een jongensfiets over de compound. Hij heeft een veel opener blik in zijn ogen dan bij zijn komst in 2013, al zie je in zijn oogopslag nog wel dat hij jarenlang op zijn hoede moet zijn geweest voor wat hem destijds allemaal overkwam, toen hij door zijn dorp rondzwierf.
Ayuba
Hoe is het eigenlijk verder gegaan met de brandwonden van Ayuba (zie de AC van mei jl.)? Wel, die zijn gelukkig prima genezen (zie de foto) en hij zingt weer als vanouds zijn unieke deuntjes, hij is weer helemaal in zijn sas en dat is ook wel aan zijn buikje te zien. We proberen hem af en toe wel wat te remmen in zijn eetlust, maar dat blijkt in de praktijk nog niet zo gemakkelijk…….
Jasmijn
“En hoe gaat het met Jasmijn?” is een veel gestelde vraag als wij vanuit Nederland weer in PCC aankomen. Iedereen leeft hier heel erg mee met de ontwikkeling van onze kleindochter Jasmijn.
Jasmijn is nu bijna 1½ jaar oud en zij ontwikkelt zich gelukkig geweldig goed! Het is een ontzettend lief, blij en ondernemend (klein)kind, zij geniet volop van haar jonge leven. Een heerlijk kind, waar Jeannette en ik als grootouders enorm trots op zijn! Andere grootouders zullen dit gevoel zeker herkennen.
Wordt vervolgd!
Verzoeken over recente verhalen en foto’s van andere kinderen graag naar: [email protected]