Aaron loopt!
Zelfstandig kunnen lopen is voor veel mensen zeer vanzelfsprekend
en het is zo vanzelfsprekend, omdat zij al konden lopen voor ze er over na konden denken. Dat geldt gelukkig voor velen, maar helaas niet voor iedereen. Bijvoorbeeld niet voor Aaron. Al sinds 2009 probeer ik elke dag waarop ik in PCC ben een stukje met hem te lopen. Daarbij is mij in de loop der jaren wel duidelijk geworden dat zijn gebrek aan coördinatie over zijn spieren zodanig ernstig is dat hij waarschijnlijk nooit zelfstandig zal kunnen lopen.
Kracht heeft hij genoeg, daar ligt het niet aan. Als hij je bijvoorbeeld eenmaal vastgepakt heeft dan moet je behoorlijk wat moeite doen om weer los te komen uit zijn grijpgrage handen.
Maar met zijn bewegingen gaat hij alle kanten op, behalve de goede, zo lijkt het. Het lukt hem nooit om stabiel rechtop te staan, laat staan om een paar stappen te lopen. Aaron is zich zeer bewust van zijn problemen met staan en lopen, hij kan je dan ook hartverscheurend verdrietig aankijken als hij weer eens ervaart dat hij wel ontzettend graag wil, maar helaas niet kan lopen, ondanks al het oefenen.
Hij heeft eindeloos geoefend aan een bamboeloopbrug en hij heeft het geprobeerd met behulp van een speciale walker (dat was een soort looprek, zoals peuters die vaak gebruiken, maar dan groter). Daarna oefende hij ook nog af en toe met de walker van Alice en tenslotte probeerde hij het regelmatig met een rollator, maar in alle gevallen was het resultaat hetzelfde: al na een paar stappen viel Aaron links of rechts naast het wandelpad op de grond door zijn zeer gebrekkige coördinatie.
Kracht heeft hij genoeg, daar ligt het niet aan. Als hij je bijvoorbeeld eenmaal vastgepakt heeft dan moet je behoorlijk wat moeite doen om weer los te komen uit zijn grijpgrage handen.
Maar met zijn bewegingen gaat hij alle kanten op, behalve de goede, zo lijkt het. Het lukt hem nooit om stabiel rechtop te staan, laat staan om een paar stappen te lopen. Aaron is zich zeer bewust van zijn problemen met staan en lopen, hij kan je dan ook hartverscheurend verdrietig aankijken als hij weer eens ervaart dat hij wel ontzettend graag wil, maar helaas niet kan lopen, ondanks al het oefenen.
Hij heeft eindeloos geoefend aan een bamboeloopbrug en hij heeft het geprobeerd met behulp van een speciale walker (dat was een soort looprek, zoals peuters die vaak gebruiken, maar dan groter). Daarna oefende hij ook nog af en toe met de walker van Alice en tenslotte probeerde hij het regelmatig met een rollator, maar in alle gevallen was het resultaat hetzelfde: al na een paar stappen viel Aaron links of rechts naast het wandelpad op de grond door zijn zeer gebrekkige coördinatie.
Het verdriet om dit telkens niet-slagen is van zijn gezicht af te lezen, maar elke dag toont hij weer nieuwe hoop en steekt hij verlangend zijn handen uit met de onuitgesproken boodschap: “hier ben ik, help mij toch, want ik wil zoooo graag lopen”! Maar helaas, niet aflatende hoop en grote wilskracht zijn voor Aaron niet genoeg. En dus zit hij noodgedwongen meestal op de grond, in een soort spreidstand wachtend op……. ja, waarop eigenlijk?
En toen……. toen ontvingen wij onlangs van een bevriende stichting in Duitsland een zeer speciale walker, een walker die zo’n beetje alle voor het lopen van Aaron relevante lichaamsdelen ondersteunt. Aaron kan met deze walker “zittend lopen”, terwijl tegelijkertijd zijn bekken, borstkas en beide enkels goed gefixeerd worden en blijven, ondanks de natuurlijke neiging van Aaron om zijn lichaam alle kanten op te bewegen. Natuurlijk zou je kunnen zeggen dat hij eigenlijk nog steeds niet zelfstandig kan lopen, want zonder deze “Kidswalk” (die door een caregiver slechts “bijgestuurd” behoeft te worden) lukt het hem echt niet, maar Aaron ervaart dit wel degelijk als een enorm grote stap voorwaarts.
Een marathon zal Aaron wel nooit lopen, voor hem is elk rondje op de compound al bijna een marathon, maar hij loopt en daar gaat het om!
Het geeft hem een heel nieuw gevoel, want met de Kidswalk kan hij nu rechtop door het leven gaan.
Met een brede glimlach laat hij nu aan iedereen zien hoe blij en trots hij is dankzij zijn flitsende nieuwe walker, hij beweegt zich nu als het ware schrijdend in zijn eigen “loopwagen” voort! Go Aaron go!
En toen……. toen ontvingen wij onlangs van een bevriende stichting in Duitsland een zeer speciale walker, een walker die zo’n beetje alle voor het lopen van Aaron relevante lichaamsdelen ondersteunt. Aaron kan met deze walker “zittend lopen”, terwijl tegelijkertijd zijn bekken, borstkas en beide enkels goed gefixeerd worden en blijven, ondanks de natuurlijke neiging van Aaron om zijn lichaam alle kanten op te bewegen. Natuurlijk zou je kunnen zeggen dat hij eigenlijk nog steeds niet zelfstandig kan lopen, want zonder deze “Kidswalk” (die door een caregiver slechts “bijgestuurd” behoeft te worden) lukt het hem echt niet, maar Aaron ervaart dit wel degelijk als een enorm grote stap voorwaarts.
Een marathon zal Aaron wel nooit lopen, voor hem is elk rondje op de compound al bijna een marathon, maar hij loopt en daar gaat het om!
Het geeft hem een heel nieuw gevoel, want met de Kidswalk kan hij nu rechtop door het leven gaan.
Met een brede glimlach laat hij nu aan iedereen zien hoe blij en trots hij is dankzij zijn flitsende nieuwe walker, hij beweegt zich nu als het ware schrijdend in zijn eigen “loopwagen” voort! Go Aaron go!