Want een kind is ons geboren
Ongetwijfeld zullen deze overbekende woorden tijdens het komende Kerstfeest
weer in talloze kerken overal ter wereld te horen zijn. Het zijn aloude profetische woorden ter bemoediging en sinds Bethlehem ook woorden van grote blijdschap.
Want een kind is ons geboren..…. Ouders, die net een kind gekregen hebben, zullen deze woorden wellicht alleen maar met bijzondere trots en in grote verwondering kunnen uitspreken. Vele lezers herkennen dit gevoel vast wel van de geboorte van hun eigen kinderen.
Geldt dit voor alle ouders, kan ieder ouderpaar deze woorden met trots en in volledige verwondering nazeggen? Nee, helaas niet, zo blijkt in de praktijk.
Ouders in Ghana (en trouwens ook in veel andere landen) zijn bepaald niet blij en positief als bij de geboorte van hun kind blijkt dat hun baby één of meer beperkingen heeft. Soms zijn dat subtiele beperkingen en vallen die de ouders pas later op, soms zijn het grote afwijkingen en dan kunnen ouders al bij de geboorte terugdeinzen bij het zien van hun eigen kind.
Zoiets overkwam Emmanuella toen zij op 17 december 2004 geboren werd. Haar beperkingen waren onmiddellijk en overduidelijk zichtbaar, want zij had geen armen en benen. Haar ouders waren enorm geschokt en wilden Emmanuella absoluut niet als hun kind accepteren en letterlijk weggooien. De woorden “een kind is ons geboren” konden zij zeker niet over hun lippen krijgen en het valt zeer te betwijfelen of Emmanuella, als het aan de ouders gelegen had, nu nog in leven zou zijn. Maar na intensief beraad in het ziekenhuis van Nkoranza is Emmanuella destijds naar Hand in Hand gekomen, zo werd zij het PCC Kerstkind 2004! Sindsdien woont en leeft zij in onze Community, waar zij heel goed verzorgd wordt door haar caregiver Joyce, die in feite haar liefhebbende moeder is geworden.
Deze week is Emmanuella 10 jaar geworden(!) en daar zijn wij heel blij mee en trots op! Al vanaf de eerste dag in 2004 heeft zij een groot en warm plekje in het hart van iedereen in PCC ingenomen en trouwens ook bij velen daarbuiten.
Haar afwijkend uiterlijk is opvallend en zij is zich dat inmiddels ook wel bewust. De ogen van veel mensen binnen en buiten PCC worden vaak als door een magneet naar Emmanuella toegetrokken. Op het PCC terrein voelt zij zich veilig en vertrouwd en dat geldt ook voor de Nation Builders International School, waar zij elke dag naar toegaat. Daarbuiten voelt zij zich echter door “vreemde ogen” wel vaak bekeken en daar onttrekt zij zich liever aan. Heel erg begrijpelijk.
Want een kind is ons geboren..…. Ouders, die net een kind gekregen hebben, zullen deze woorden wellicht alleen maar met bijzondere trots en in grote verwondering kunnen uitspreken. Vele lezers herkennen dit gevoel vast wel van de geboorte van hun eigen kinderen.
Geldt dit voor alle ouders, kan ieder ouderpaar deze woorden met trots en in volledige verwondering nazeggen? Nee, helaas niet, zo blijkt in de praktijk.
Ouders in Ghana (en trouwens ook in veel andere landen) zijn bepaald niet blij en positief als bij de geboorte van hun kind blijkt dat hun baby één of meer beperkingen heeft. Soms zijn dat subtiele beperkingen en vallen die de ouders pas later op, soms zijn het grote afwijkingen en dan kunnen ouders al bij de geboorte terugdeinzen bij het zien van hun eigen kind.
Zoiets overkwam Emmanuella toen zij op 17 december 2004 geboren werd. Haar beperkingen waren onmiddellijk en overduidelijk zichtbaar, want zij had geen armen en benen. Haar ouders waren enorm geschokt en wilden Emmanuella absoluut niet als hun kind accepteren en letterlijk weggooien. De woorden “een kind is ons geboren” konden zij zeker niet over hun lippen krijgen en het valt zeer te betwijfelen of Emmanuella, als het aan de ouders gelegen had, nu nog in leven zou zijn. Maar na intensief beraad in het ziekenhuis van Nkoranza is Emmanuella destijds naar Hand in Hand gekomen, zo werd zij het PCC Kerstkind 2004! Sindsdien woont en leeft zij in onze Community, waar zij heel goed verzorgd wordt door haar caregiver Joyce, die in feite haar liefhebbende moeder is geworden.
Deze week is Emmanuella 10 jaar geworden(!) en daar zijn wij heel blij mee en trots op! Al vanaf de eerste dag in 2004 heeft zij een groot en warm plekje in het hart van iedereen in PCC ingenomen en trouwens ook bij velen daarbuiten.
Haar afwijkend uiterlijk is opvallend en zij is zich dat inmiddels ook wel bewust. De ogen van veel mensen binnen en buiten PCC worden vaak als door een magneet naar Emmanuella toegetrokken. Op het PCC terrein voelt zij zich veilig en vertrouwd en dat geldt ook voor de Nation Builders International School, waar zij elke dag naar toegaat. Daarbuiten voelt zij zich echter door “vreemde ogen” wel vaak bekeken en daar onttrekt zij zich liever aan. Heel erg begrijpelijk.
Het is dus zeer belangrijk om haar steeds een veilige omgeving te bieden en haar zelfvertrouwen te stimuleren en gelukkig lijkt dat goed te lukken. Wel kunnen wij ons goed voorstellen dat het voor haar de komende jaren mogelijk moeilijker zal worden nu zij langzaam maar zeker een tiener wordt en zich nog (veel) meer bewust zal worden van haar “anders” zijn in de wereld om haar heen, die bepaald niet altijd vriendelijk en welwillend is, zeker niet voor mensen met zulke duidelijke beperkingen.
Want een kind is ons geboren..…!
Wij vinden dat PCC dat voluit over Emmanuella kan zeggen, al zijn haar biologische ouders hier niet. Alhoewel zij wel een beetje anders is dan alle overige kinderen in onze Community, door het feit dat zij géén verstandelijke beperking heeft maar wel een heel opvallende lichamelijke handicap, hoort zij helemaal bij PCC, de Community is haar thuis.
Elke dag worden er overal ter wereld nieuwe kinderen geboren met een beperking. Voor ieder van hen geldt dat ook zij kinderen van God zijn en er helemaal bij horen, er allemaal mogen zijn en recht hebben op liefde en zorg.
Want een kind is ons geboren…..
Laten wij blijven werken aan een wereld waarin ieder kind welkom is, waar elk kind in liefde geaccepteerd wordt, hoe briljant of hoe beperkt hij of zij ook mag zijn. Hebben wij trouwens niet allemaal onze beperkingen…….?
Want een kind is ons geboren…..!
Wij wensen iedereen een gelukkig Kerstfeest, een voorspoedig 2015 en een leven vol liefde toe. Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen.