En het feesten gaat maar door
In de vorige Alberts Corner hebben jullie kunnen lezen over alle feestelijke activiteiten van Hand in Hand tijdens de Kerstdagen. Genoeg reden om het daarna een beetje rustig aan te doen, zou je zeggen, maar zo gaat dat niet in PCC, bepaald niet.
Want op 27 december kunnen wij, dankzij een welkome donatie van Hands & Feet, een reis met de hele Community naar de Fuller watervallen bij Kintampo maken. Wat een belevenis! De kinderen vinden dit een geweldig uitje, want niet alleen de watervallen zijn heel bijzonder, ook het reizen heen en terug is voor hen zeer indrukwekkend. Zittend in een grote gele schoolbus en drie trotro busjes kijken zij hun ogen uit naar die andere wereld, naar al die mensen, dorpjes, auto’s en alles wat er verder te zien is in Ghana. En de mensen uit die grote wereld kijken omgekeerd met enige verbazing naar deze bijzondere stoet, die al zingend en trommelend langs hen rijdt en zij zwaaien ons vaak enthousiast toe.
Na een rit van bijna 1½ uur bereiken wij de watervallen, al duurt het dan nog wel even voor alle kinderen zelf lopend of gedragen door de caregivers ter plekke zijn. Ook het meegebrachte eten en drinken voor meer dan 120 mensen (!) wordt naar de waterval getild. Dat hoort allemaal bij de feestvreugde, met dank aan Janet en haar mensen, die dit eten ’s morgens in de zeer vroege uurtjes al hebben klaargemaakt.
Het vallende en voorbij stromende water maakt veel indruk en iedereen zoekt een mooi zitplaatsje onder de schaduwrijke bomen. Sommige proberen zelfs tegen de waterval te klauteren via de rotsen, maar de meesten kijken toch vooral toe, met veel ontzag voor dit natuurschoon. De tijd vliegt voorbij, maar we gaan niet naar huis terug voor we ook hier weer een poosje met elkaar gedanst hebben. Vermoeid, maar uiterst voldaan keren we aan het einde van de middag weer terug in PCC.
Na een rit van bijna 1½ uur bereiken wij de watervallen, al duurt het dan nog wel even voor alle kinderen zelf lopend of gedragen door de caregivers ter plekke zijn. Ook het meegebrachte eten en drinken voor meer dan 120 mensen (!) wordt naar de waterval getild. Dat hoort allemaal bij de feestvreugde, met dank aan Janet en haar mensen, die dit eten ’s morgens in de zeer vroege uurtjes al hebben klaargemaakt.
Het vallende en voorbij stromende water maakt veel indruk en iedereen zoekt een mooi zitplaatsje onder de schaduwrijke bomen. Sommige proberen zelfs tegen de waterval te klauteren via de rotsen, maar de meesten kijken toch vooral toe, met veel ontzag voor dit natuurschoon. De tijd vliegt voorbij, maar we gaan niet naar huis terug voor we ook hier weer een poosje met elkaar gedanst hebben. Vermoeid, maar uiterst voldaan keren we aan het einde van de middag weer terug in PCC.
Ook de volgende dagen brengen nog geen rust. Op 28 resp. 29 december komen een Brass Band resp. een Dagaba muziek groep voor ons spelen en in beide gevallen wordt er volop genoten van de muziek en nog meer van het dansen. De laatste jaren is een relatief groot aantal caregivers afkomstig uit de Dagaba stam (uit Noordwest Ghana) en dat zien we terug in hun enthousiasme bij het dansen. In gedachten zijn ze weer even helemaal terug in hun geboortedorp, bij de muziek die ze van jongs af aan hebben leren kennen en waarderen. En hun enthousiasme werkt natuurlijk door op alle kinderen.
En nog is het niet voorbij, want op 30 december hebben we namelijk ook nog een dag van Sports & Games, met allerlei kinderspelletjes en overal blijde gezichten. Het is een dag die, zoals gebruikelijk, eindigt in een massale sprong in het zwembad, iedereen moet er aan geloven, alleen Jeannette ontspringt de dans door hard met haar camera te zwaaien, want die mag natuurlijk niet nat worden……!
Het einde van alle festiviteiten nadert. Op 31 december zeggen we het oudejaar gedag met een groot vreugdevuur en danken we de Heer voor alle zegeningen in 2013. Maar we denken ook terug aan de 3 bewoners, die we dit jaar hebben verloren, John Fabeson, Mr. Robert en Daniel.
Tenslotte vieren we op 1 januari het grote Nieuwjaarsfeest en tevens de opening van het nieuwe huis voor semi-zelfstandig wonen. Nog één keer dansen we met elkaar en verwelkomen we samen het nieuwe jaar, nog één keer laten de kinderen hun speciale gedichten of hun unieke gedichten horen of dansen zij vol enthousiasme voor ieder die toekijkt, nog één keer zingt het PCC Choir de sterren van de hemel en dan, dan is er rust!
Zo fijn als het is om naar de feesten uit te kijken, zo fijn is het daarna ook weer om tot rust te komen en langzaam maar zeker terug te keren tot de zo gebruikelijke en vertrouwde routine van het dagelijks leven in Hand in Hand.
Het is 2013 geweest, het is 2014 geworden en de bewoners van PCC kunnen terugkijken op een zeer dynamische week vol feestelijkheden. Dank aan ieder die dit mede mogelijk heeft gemaakt, dank aan de Heer die onze Community van dag tot dag beschermt en zegent.[meteor_slideshow]