Pasen
Vandaag viert de hele christelijke wereld het Paasfeest en dat gebeurt dus ook in de Peace of Christ / Hand in Hand Community. Afgelopen vrijdag was het Goede Vrijdag, vandaag is het Pasen en op beide dagen verzamelen alle bewoners zich in de kerk van de Community.
Voor wie het terrein van Hand in Hand niet uit eigen ervaring kent, vertel ik graag iets over onze bijzondere kerkruimte, onlangs gerestaureerd dankzij een gift van enkele enthousiaste bezoekers. Het is werkelijk een prachtige, gewijde ruimte met een zeer speciale uitstraling, ondanks of juist dankzij zijn eenvoud.
Tussen enkele rotspartijen van 5 tot 10 meter hoog en onder een aantal prachtige mangobomen ligt, net voorbij het voetbalveld, een schitterende openluchtkerk.
De kerk heeft een aaneengesloten zitbank langs de muur aan een zijkant en daartegenover sinds kort ook een lage bank in het midden. Een mooie stenen tafel dient als altaartafel en de gaten in de vloer zijn allemaal gerepareerd. Aan één kant van de min of meer ronde kerkruimte staat de muziekgroep, uiteraard onder leiding van Kofi Asare, aan de andere kant naast en achter de altaartafel is er prima plaats voor de wheelers, de kerkgangers in een rolstoel.
Deze kerk is werkelijk een kerk voor en van de bewoners van de Community, zij staan in de hele kerkdienst centraal. Zij maken de muziek, zij verzorgen ook de gebeden, maar het allerliefste zingen en dansen zij hier met elkaar voor de Heer.
Het is prachtig om te zien hoe de bewoners in de loop van hun leven uitingen van kerkgangers elders hebben opgepikt. Daar loopt M’Afia, met haar armen omhoog in een Hallelujah stemming en op andere momenten, bij de gebeden, slaan veel bewoners, zoals Latif en Bernice, hun handen devoot voor hun gezicht, tot het enthousiaste “Amen” opklinkt, dat daarna overgenomen wordt door alle anderen.
Op een ander moment neemt Kofi Asare de rol van bevlogen TV predikant op zich en hij ontdekt plotseling een kwade geest in Bright. Bright lijkt zich van geen kwaad bewust, maar hij speelt zijn rol met verve en begint driftig te bewegen tot hij uiteindelijk op de grond neervalt. Dan kan Kofi Asare de boze geest uitdrijven, tot groot enthousiasme van alle kerkgangers. Praise the Lord, Hallelujah, Amen en veel tromgeroffel tot slot!! Met een big smile loopt Bright, helemaal genezen, terug naar zijn plek.
Tijd speelt hier geen rol, net als in andere kerken in Ghana, er is alle gelegenheid voor de speciale Ghanese “Worship and Songs of Praise”.
In de Bijbel staat: “Waar twee of drie in mijn naam bijeenkomen, daar zal Ik ook aanwezig zijn”. Wel, wie hier op PCC wel eens een kerkdienst heeft bijgewoond zal het zonder enige twijfel zo ervaren hebben: onze bewoners mogen dan geestelijk en vaak ook lichamelijk gehandicapt zijn, maar hier in de kerk van de Community, voor het aangezicht van de Heer, zijn zij net als iedereen gewoon een kind van God. Zijn Geest is hier zonder twijfel tastbaar aanwezig.
Wie bijvoorbeeld de kleine Kwame Addai ziet dansen zal beseffen dat ook deze kinderen prachtige gaven van God ontvangen hebben.
Praise the Lord, Hallelujah, Amen!!
Tussen enkele rotspartijen van 5 tot 10 meter hoog en onder een aantal prachtige mangobomen ligt, net voorbij het voetbalveld, een schitterende openluchtkerk.
De kerk heeft een aaneengesloten zitbank langs de muur aan een zijkant en daartegenover sinds kort ook een lage bank in het midden. Een mooie stenen tafel dient als altaartafel en de gaten in de vloer zijn allemaal gerepareerd. Aan één kant van de min of meer ronde kerkruimte staat de muziekgroep, uiteraard onder leiding van Kofi Asare, aan de andere kant naast en achter de altaartafel is er prima plaats voor de wheelers, de kerkgangers in een rolstoel.
Deze kerk is werkelijk een kerk voor en van de bewoners van de Community, zij staan in de hele kerkdienst centraal. Zij maken de muziek, zij verzorgen ook de gebeden, maar het allerliefste zingen en dansen zij hier met elkaar voor de Heer.
Het is prachtig om te zien hoe de bewoners in de loop van hun leven uitingen van kerkgangers elders hebben opgepikt. Daar loopt M’Afia, met haar armen omhoog in een Hallelujah stemming en op andere momenten, bij de gebeden, slaan veel bewoners, zoals Latif en Bernice, hun handen devoot voor hun gezicht, tot het enthousiaste “Amen” opklinkt, dat daarna overgenomen wordt door alle anderen.
Op een ander moment neemt Kofi Asare de rol van bevlogen TV predikant op zich en hij ontdekt plotseling een kwade geest in Bright. Bright lijkt zich van geen kwaad bewust, maar hij speelt zijn rol met verve en begint driftig te bewegen tot hij uiteindelijk op de grond neervalt. Dan kan Kofi Asare de boze geest uitdrijven, tot groot enthousiasme van alle kerkgangers. Praise the Lord, Hallelujah, Amen en veel tromgeroffel tot slot!! Met een big smile loopt Bright, helemaal genezen, terug naar zijn plek.
Tijd speelt hier geen rol, net als in andere kerken in Ghana, er is alle gelegenheid voor de speciale Ghanese “Worship and Songs of Praise”.
In de Bijbel staat: “Waar twee of drie in mijn naam bijeenkomen, daar zal Ik ook aanwezig zijn”. Wel, wie hier op PCC wel eens een kerkdienst heeft bijgewoond zal het zonder enige twijfel zo ervaren hebben: onze bewoners mogen dan geestelijk en vaak ook lichamelijk gehandicapt zijn, maar hier in de kerk van de Community, voor het aangezicht van de Heer, zijn zij net als iedereen gewoon een kind van God. Zijn Geest is hier zonder twijfel tastbaar aanwezig.
Wie bijvoorbeeld de kleine Kwame Addai ziet dansen zal beseffen dat ook deze kinderen prachtige gaven van God ontvangen hebben.
Praise the Lord, Hallelujah, Amen!!
