Het is ons eerste bezoek aan dit tehuis, al kennen wij de naam al jarenlang. In het verleden zijn vaak kinderen vanuit dit OCH met “special needs” (zo noemt men ze hier) naar onze Community overgekomen.
In de Board van PCC hebben wij geconcludeerd dat er wel enige capaciteit binnen Hand in Hand beschikbaar is voor een paar nieuwe kinderen en dus gaan wij vandaag naar OCH, op zoek naar kinderen, die maximaal kunnen profiteren van een overgang naar PCC.
 
Uiteindelijk zijn er ongeveer 10 kinderen met “special needs” (in totaal verblijven hier ruim 250 kinderen!) en de leiding van OCH zegt heel eerlijk tegen ons dat zij eigenlijk niet voldoende toegerust zijn voor de opvang en ontwikkeling van deze kinderen. Vooraf hadden we bedacht: liever meisjes dan jongens en liever kleinere kinderen dan grotere, dit i.v.m. de gewenste balans binnen Hand in Hand.
Hier kijken allerlei kinderen, groot en klein, ons met grote ogen aan (of soms kijken ze juist niet), kinderen die niet begrijpen wat wij komen doen. Sommige kinderen zijn vooral ernstig lichamelijk gehandicapt en tonen tekenen van waarschijnlijk jarenlange verwaarlozing, andere zijn vooral heel erg passief of er is onduidelijkheid over hun geestelijke beperking. Hoe moeten wij kiezen? Wie komen het meest in aanmerking? Je gunt al deze kinderen een prima verblijf in PCC, maar de extra mogelijkheden bij ons zijn natuurlijk ook beperkt.
Gelukkig komen wij diverse verzorgers van OCH tegen, die hier al jarenlang werken en die aan ons vragen: “hoe gaat het met Regina, met Ayuba, met Kwame Addai, met M’Afia Harriet en met M’Adwoa, enz.”? Dat tekent hun betrokkenheid en het creëert gelijk een band, waardoor wij ook wat gemakkelijker kunnen doorvragen over de verschillende kinderen hier, over hun handicaps, hun gedrag en, voorzover bekend, hun achtergrond.
 
Uiteindelijk, na veel afwegen en nog dieper nadenken komen wij tot een keuze. Allereerst 2 schattige jongentjes van een jaar of 4, die ook goed met elkaar op kunnen schieten, nl. Kwame Ayim en Kwaku Moses (inmiddels wordt hij in Nkoranza al Kwaku Jacob genoemd, het wordt anders te verwarrend met allemaal dezelfde namen….), ook een nogal stil meisje, Aisha, ong. 8 jaar en zwerfkind uit Accra, en tenslotte een leuke, spraakzame en sociale jongen van ruim 10 met epilepsie, Daniël.
Kwaku Jacob is de enige overlevende van een ernstig auto-ongeluk en Kwame Ayim is kort geleden hier vlakbij aan zijn lot overgelaten. Daniël woont al 4 jaar in het OCH en Aisha pas enkele maanden.
Na ruim een week worden deze 4 kinderen door Carlijn Willems, onze vrijwilligers coördinator in Nederland en enkele weken in Nkoranza op bezoek, opgehaald en naar Hand in Hand gebracht. Carlijn doet de tocht naar Accra en terug op één dag(!), een zeer vermoeiende reis, maar zij is geweldig trots dat zij deze kinderen kan begeleiden en veilig naar PCC mag brengen. Wat een feest bij aankomst, iedereen staat klaar om deze nieuwe leden van de Community hartelijk te verwelkomen en zeker de 2 kleine jongentjes worden onmiddellijk door alle caregivers gekoesterd en vertroeteld.
 
Een aanwinst voor onze Community en een prachtige plek voor 4 kinderen, die dat prima kunnen gebruiken. Trouwens, zij kunnen alle 4 ook nog prima één of meer sponsors gebruiken………….. ([email protected])
 
Inmiddels zijn ze alweer een week in Hand in Hand en genieten zij van alle aandacht en warmte, van het eten en het zwembad, het voetballen en de schommel en vooral van de liefdevolle atmosfeer in de Community.
Hartelijk welkom, Daniël, Aisha, Jacob en Ayim, veel plezier in jullie nieuwe leven in Hand in Hand!