Aisha
Ruim een jaar woont ze al bij ons en Aisha is een prachtkind om te zien! Wij kunnen ons dan ook niet voorstellen dat ouders haar ooit aan haar lot zouden willen overlaten en toch is dat precies wat er in 2010 met haar gebeurd is.
Aisha is namelijk gevonden terwijl zij op straat in Accra rondzwierf, niemand wist wie zij was of waar zij vandaan kwam. Daarna heeft zij 3 maanden doorgebracht in het Osu Children’s Home en vandaar is zij in augustus 2010 naar Hand in Hand gekomen.
Aisha is een erg elegant kind met een lichte verstandelijke handicap en met een heel lief, onschuldig gezicht. Welke kleren zij ook draagt, het staat haar allemaal leuk. Een echte jongedame, die wij op dit moment een jaar of 10 oud schatten.
In de eerste periode sprak zij in het geheel niet, zij wilde eigenlijk met niemand iets te maken hebben en was toen nogal teruggetrokken. Zij had ook iets treurigs in haar blik, gelukkig heeft zij zich na die tijd heel positief ontwikkeld en zij is nu een vrolijk, levenslustig meisje. Kijk maar eens naar het verschil tussen foto 1, genomen net voor haar komst naar Hand in Hand en de andere, recentere foto’s bij deze column!
Inmiddels kunnen wij gelukkig wel van haar stem genieten, zij spreekt in korte, maar duidelijke zinnetjes. Zij kan bijv. op een heel vrolijke en lieve manier “Hello, how are you?” tegen je roepen. Het antwoord lijkt haar overigens niet echt te interesseren, want even later stelt zij dezelfde vraag gewoon nog een keer, maar de vraag klinkt wel heel parmantig. Als je dezelfde vraag aan haar stelt, krijg je haar antwoord: “I am fine!” Wij zijn heel blij, nu duidelijk is dat zij zich hier echt thuis voelt en vooral als je haar ziet lachen en af en toe zachtjes hoort zingen. Haar glimlach is prachtig en heel vertederend.
Zij heeft wel de neiging een beetje haar eigen gang te gaan en reageert zeker niet altijd op een uitnodiging om mee te wandelen o.i.d. Zij beslist zelf wel wat ze doet, soms voel je plotseling een hand de jouwe grijpen en vervolgens loopt zij zo, of zelfs gearmd, een paar rondjes met je mee, om dan even plotseling weer iets anders te gaan doen, bijvoorbeeld schommelen, want dat is overduidelijk één van haar favoriete bezigheden.
En haar duim geeft haar veel troost, zij kan nog heel lief als een grote baby op haar duim zuigen.
Haar tafelmanieren waren zeker opvallend toen zij net in PCC was, zij zat of lag bij het eten bijna altijd bovenop de tafel en at het liefst alleen, zonder andere kinderen om zich heen. De laatste tijd is dat anders, zij zit gewoon aan tafel en heeft zij zich aangesloten bij het eetgroepje van Baffo. Dat is een drietal kinderen, die om diverse redenen niet midden in de grote groep eten, maar bij elke maaltijd een eigen hoekje hebben, bij “vader” Baffo. Baffo is erg trots op deze nieuwe verantwoordelijkheid!
Overdag bezoekt Aisha de Shalom Special School en deze zomer heeft zij deelgenomen aan de Summer School op PCC. De eerste dagen liep zij geregeld weg, want zij laat zich nu eenmaal niet graag in een vast patroon stoppen. Echter, na een paar dagen had zij in de gaten hoe leuk de Summer School was en vanaf dat moment was zij heel enthousiast en genoot volop.
Wat heerlijk om te ervaren dat kinderen zo kunnen genieten van het leven in onze Community, wetend van hun vaak moeilijke en trieste voorgeschiedenis en wat mooi om dat genieten ook in hun houding, hun plezier en in hun lach terug te zien.
Aisha, het is een bijzonder kind, mooi en gelukkig en wij zijn reuze blij dat ze bij ons is!
Aisha is een erg elegant kind met een lichte verstandelijke handicap en met een heel lief, onschuldig gezicht. Welke kleren zij ook draagt, het staat haar allemaal leuk. Een echte jongedame, die wij op dit moment een jaar of 10 oud schatten.
In de eerste periode sprak zij in het geheel niet, zij wilde eigenlijk met niemand iets te maken hebben en was toen nogal teruggetrokken. Zij had ook iets treurigs in haar blik, gelukkig heeft zij zich na die tijd heel positief ontwikkeld en zij is nu een vrolijk, levenslustig meisje. Kijk maar eens naar het verschil tussen foto 1, genomen net voor haar komst naar Hand in Hand en de andere, recentere foto’s bij deze column!
Inmiddels kunnen wij gelukkig wel van haar stem genieten, zij spreekt in korte, maar duidelijke zinnetjes. Zij kan bijv. op een heel vrolijke en lieve manier “Hello, how are you?” tegen je roepen. Het antwoord lijkt haar overigens niet echt te interesseren, want even later stelt zij dezelfde vraag gewoon nog een keer, maar de vraag klinkt wel heel parmantig. Als je dezelfde vraag aan haar stelt, krijg je haar antwoord: “I am fine!” Wij zijn heel blij, nu duidelijk is dat zij zich hier echt thuis voelt en vooral als je haar ziet lachen en af en toe zachtjes hoort zingen. Haar glimlach is prachtig en heel vertederend.
Zij heeft wel de neiging een beetje haar eigen gang te gaan en reageert zeker niet altijd op een uitnodiging om mee te wandelen o.i.d. Zij beslist zelf wel wat ze doet, soms voel je plotseling een hand de jouwe grijpen en vervolgens loopt zij zo, of zelfs gearmd, een paar rondjes met je mee, om dan even plotseling weer iets anders te gaan doen, bijvoorbeeld schommelen, want dat is overduidelijk één van haar favoriete bezigheden.
En haar duim geeft haar veel troost, zij kan nog heel lief als een grote baby op haar duim zuigen.
Haar tafelmanieren waren zeker opvallend toen zij net in PCC was, zij zat of lag bij het eten bijna altijd bovenop de tafel en at het liefst alleen, zonder andere kinderen om zich heen. De laatste tijd is dat anders, zij zit gewoon aan tafel en heeft zij zich aangesloten bij het eetgroepje van Baffo. Dat is een drietal kinderen, die om diverse redenen niet midden in de grote groep eten, maar bij elke maaltijd een eigen hoekje hebben, bij “vader” Baffo. Baffo is erg trots op deze nieuwe verantwoordelijkheid!
Overdag bezoekt Aisha de Shalom Special School en deze zomer heeft zij deelgenomen aan de Summer School op PCC. De eerste dagen liep zij geregeld weg, want zij laat zich nu eenmaal niet graag in een vast patroon stoppen. Echter, na een paar dagen had zij in de gaten hoe leuk de Summer School was en vanaf dat moment was zij heel enthousiast en genoot volop.
Wat heerlijk om te ervaren dat kinderen zo kunnen genieten van het leven in onze Community, wetend van hun vaak moeilijke en trieste voorgeschiedenis en wat mooi om dat genieten ook in hun houding, hun plezier en in hun lach terug te zien.
Aisha, het is een bijzonder kind, mooi en gelukkig en wij zijn reuze blij dat ze bij ons is!
