Een heel triest bericht

De vaste lezers van deze rubriek kijken vast en zeker al uit naar mijn volgende verhaal in Alberts Corner, met meer informatie over de 5 nieuwe kinderen die onlangs vanuit Osu Children’s Home naar Hand in Hand zijn gekomen.

Dat verhaal vertel ik jullie graag een volgende keer, want nu moet ik jullie helaas eerst een heel triest bericht geven.
 
Tijdens de nacht van zaterdag 24 op zondag 25 maart bleek Bright, één van de meeste bekende kinderen van PCC, zich niet goed te voelen. Janet, de caregiver van Bright en Ayuba, heeft Ineke Bosman (nog in PCC aanwezig, vlak voor haar vertrek naar Nederland op 26 maart) in consult gevraagd, die Bright meteen doorstuurde naar het ziekenhuis van Nkoranza, dat ligt naast het terrein van PCC.
Het ging daar niet goed met Bright, zonder dat nu helemaal duidelijk was wat hem precies mankeerde. In het ziekenhuis heeft hij een behandeling met o.a. een infuus gekregen, maar desondanks is Bright tot ieders verbijstering al na enkele uren heel plotseling overleden.
 
Iedereen in PCC is natuurlijk enorm verdrietig. Dat geldt natuurlijk voor caregiver Janet en zeker ook voor de moeder van Bright, zij is zondagochtend met spoed en helemaal ontdaan naar PCC gekomen. Niemand verwachtte dit, Bright leek zo sterk en was één en al levenslust.
 
In mijn column in de AC van vorig jaar mei schreef ik over Bright:
“Iedereen in Nkoranza kent Bright, dat geldt voor de zakenlui, de dominee, het MP (= het lid van het parlement) of wie dan ook. Bright stapt altijd zonder enige schroom op iedereen af en begint dan een gesprek, vaak met de korte, maar zeer duidelijke zin: “I like you”!! Hij zegt dat zeer beslist en met een hartveroverende glimlach.
Aanvankelijk kwam Bright in 2007 als nieuwe werker in onze beschutte werkplaats, nadat hij eerst de Shalom Special School (gelegen naar PCC) had bezocht. Hij verbleef alleen overdag in de workshop, elke avond liep hij terug naar huis. Na een poosje werd hij overgeplaatst naar het restaurant, om daar te helpen en zelfs tot ober opgeleid te worden. Dat bleek een schot in de roos, want Bright geniet zeer van dit werk en vooral van de vele contacten met de gasten. Omgekeerd is Bright zeer geliefd bij heel veel gasten. Dat werk loopt echter door tot in de avond en daarom bleef Bright steeds slapen, zo heeft hij bijna als vanzelf voor zichzelf een mooie, blijvende plek gecreëerd op PCC!
En na het restaurant is Bright bij Janet in de keuken aan de slag gegaan. Bright vertedert bijna iedereen door zijn spontaniteit en vrolijke gezicht, zijn hartelijkheid en zijn stevige omhelzing, alle adem wordt je afgesneden bij een hug van Bright!”
 
En nu, nu wordt onze adem helemaal afgesneden door het ongelooflijke en trieste bericht van de plotseling dood van Bright.
 
Zondagmiddag is hij op de begraafplaats van Nkoranza begraven en woensdag 28 maart zal in het huis van zijn familie in Nkoranza town de funeral plaatsvinden.
Voorzover wij dat kunnen beoordelen heeft Bright een weliswaar veel te kort, maar heel mooi leven mogen leiden. Zijn ouders waren ondanks zijn beperking trots op hem en in Ghana mag je dat best heel bijzonder noemen! Hij woonde vanaf 2007 met veel plezier op PCC en wij en vele anderen hebben daar samen met hem prachtige jaren beleefd.
 
Bright kon af en toe heel indrukwekkend bidden in onze kerk, hij deed dat met veel overgave en vol spirit. Zijn gebed zal niet meer klinken, zijn stem en zijn lach zullen nooit meer gehoord worden. De wereld is vandaag een beetje minder Bright geworden, maar wij geloven en vertrouwen dat hij nu voor eeuwig mag rusten in de armen van zijn Schepper en Heer.
Hij ruste in Vrede.