Een hartelijk welkom voor Joël!
In oktober jl. bezochten Baffo en ik tijdens een bezoek aan Kumasi ook het Kumasi Children’s Home (KCH). Het is één van de drie grote overheidskindertehuizen van Ghana, de andere twee staan in Accra (Osu) en in Tamale.
In deze tehuizen is men helaas niet goed ingesteld op de zorg voor kinderen met een beperking, reden voor ons om regelmatig kinderen van daar te accepteren als nieuwe bewoners van Hand in Hand.
Tijdens ons bezoek worden Baffo en ik vooral geraakt door een klein jongentje van ong. 4 jaar oud. Hij kan nog niet goed lopen of praten, maar kijkt ons wel met een heel levendige uitdrukking in zijn ogen aan. Na overleg met de directie van KCH besluiten we om hem een plekje in PCC te gunnen en de afspraak wordt gemaakt dat de directie van KCH hem naar onze Community zal toebrengen. Zij willen graag zelf naar Nkoranza komen, ook om te zien hoe het met Stephen en Lisa gaat, die ooit ook via KCH naar PCC gekomen zijn. Wij waarderen deze belangstelling en nodigen hen van harte uit!
Het duurt uiteindelijk nog wel tot begin januari, maar dan is het eindelijk zover.
In de auto zit een klein, enigszins angstig kijkend jongentje, duidelijk vermoeid na de lange tocht en zichtbaar verward door alle indrukken.
Maar het is wonderbaarlijk en hartverwarmend om te zien hoe snel hij zich aanpast en zich hier thuis blijkt te voelen. Hij krijgt van ons de mooie naam Joël, dat betekent “Jaweh is God” en Vida 2 wordt zijn nieuwe caregiver. Zij is heel blij en trots dat zij vanaf nu voor Joël mag zorgen en Joël? Wel, hij glimlacht voortdurend en is eveneens erg gelukkig met zijn nieuwe “moeder”.
Tijdens ons bezoek worden Baffo en ik vooral geraakt door een klein jongentje van ong. 4 jaar oud. Hij kan nog niet goed lopen of praten, maar kijkt ons wel met een heel levendige uitdrukking in zijn ogen aan. Na overleg met de directie van KCH besluiten we om hem een plekje in PCC te gunnen en de afspraak wordt gemaakt dat de directie van KCH hem naar onze Community zal toebrengen. Zij willen graag zelf naar Nkoranza komen, ook om te zien hoe het met Stephen en Lisa gaat, die ooit ook via KCH naar PCC gekomen zijn. Wij waarderen deze belangstelling en nodigen hen van harte uit!
Het duurt uiteindelijk nog wel tot begin januari, maar dan is het eindelijk zover.
In de auto zit een klein, enigszins angstig kijkend jongentje, duidelijk vermoeid na de lange tocht en zichtbaar verward door alle indrukken.
Maar het is wonderbaarlijk en hartverwarmend om te zien hoe snel hij zich aanpast en zich hier thuis blijkt te voelen. Hij krijgt van ons de mooie naam Joël, dat betekent “Jaweh is God” en Vida 2 wordt zijn nieuwe caregiver. Zij is heel blij en trots dat zij vanaf nu voor Joël mag zorgen en Joël? Wel, hij glimlacht voortdurend en is eveneens erg gelukkig met zijn nieuwe “moeder”.
Joël kan nog niet zelfstandig lopen, maar het is wel heel hoopgevend als wij de dagen na zijn aankomst zien met hoeveel inzet en enthousiasme hij met een “walker” probeert te leren lopen! Al vanaf de 2e dag toont hij daarbij veel wilskracht en doorzettingsvermogen, dus we hebben er goede hoop op dat hij onze verwachting op dit punt de komende periode gaat overtreffen!
Ook bij het eten toont Joël al snel zijn aanpassingsvermogen en stevige karakter. Ondanks zijn matige motoriek (en dus veel gemors) wil hij liefst zelf zijn lepel vasthouden, hij probeert hoe dan ook zoveel mogelijk eten in zijn mond te krijgen en blijkt een prima eetlust te hebben! En zijn continue glimlach bij het eten maakt opnieuw duidelijk hoe blij hij in PCC is.
Diezelfde blijdschap toont ook bij het dagelijkse uurtje poedelen in het zwembad van PCC en tijdens de verschillende momenten dat hij zich hier met autootjes en ander speelgoed kan uitleven. Een nieuwe wereld lijkt voor hem open gegaan te zijn.
Omgekeerd sluit de hele Community deze nieuwe bewoner al heel snel in het hart, want Joël heeft een open blik en guitige ogen en dat geeft iedereen de overtuiging dat hij hier op zijn plek is. De leiding van onze Summerschool komt na een paar dagen al vragen of Joël ook naar school toe mag, want zij zien een goede leerling in hem…
Zo is de wereld van Joël in een paar dagen tijd helemaal veranderd en hij lijkt er zeer mee in zijn nopjes te zijn. Wij zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij hier in Hand in Hand een mooie toekomst tegemoet gaat.Joël, wees welkom, akwaaba!
Ook bij het eten toont Joël al snel zijn aanpassingsvermogen en stevige karakter. Ondanks zijn matige motoriek (en dus veel gemors) wil hij liefst zelf zijn lepel vasthouden, hij probeert hoe dan ook zoveel mogelijk eten in zijn mond te krijgen en blijkt een prima eetlust te hebben! En zijn continue glimlach bij het eten maakt opnieuw duidelijk hoe blij hij in PCC is.
Diezelfde blijdschap toont ook bij het dagelijkse uurtje poedelen in het zwembad van PCC en tijdens de verschillende momenten dat hij zich hier met autootjes en ander speelgoed kan uitleven. Een nieuwe wereld lijkt voor hem open gegaan te zijn.
Omgekeerd sluit de hele Community deze nieuwe bewoner al heel snel in het hart, want Joël heeft een open blik en guitige ogen en dat geeft iedereen de overtuiging dat hij hier op zijn plek is. De leiding van onze Summerschool komt na een paar dagen al vragen of Joël ook naar school toe mag, want zij zien een goede leerling in hem…
Zo is de wereld van Joël in een paar dagen tijd helemaal veranderd en hij lijkt er zeer mee in zijn nopjes te zijn. Wij zullen er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hij hier in Hand in Hand een mooie toekomst tegemoet gaat.Joël, wees welkom, akwaaba!